ناصر اکبری در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی مرزداران، از سیره تربیتی امام حسین (ع) به‌عنوان الگویی سرشار از مهر، عقلانیت و معنویت یاد کرد و گفت: تربیت حسینی یعنی دیدن دلِ کودک، حتی در دلِ طوفان کربلا.
وی با تأکید بر اهمیت آموزه‌های تربیتی برگرفته از سیره امام حسین (ع)، اظهار کرد: امام حسین (ع) محبت به فرزندان را نه‌تنها یک امر عاطفی، بلکه نیازی اساسی و بنیادین می‌دانستند. ایشان با روش‌هایی چون در آغوش گرفتن کودکان، بوسیدن، یا سخن گفتن با کلمات دل‌نشین، این محبت را ابراز می‌کردند و این رفتار، زبان گویای تربیت در مکتب حسینی است.
مدیر آموزش و پرورش ماکو افزود: در فرهنگ تربیتی امام حسین (ع)، تشویق نقش کلیدی در پرورش اخلاقی و معنوی فرزندان دارد؛ تشویق به‌موقع، نه‌تنها موجب تثبیت صفات نیک در کودک می‌شود، بلکه شخصیت او را در مسیر رشد و تعالی می‌سازد.
وی با اشاره به واقعه کربلا گفت: با وجود شرایط بحرانی و سخت نبرد، امام حسین (ع) از رسیدگی به نیازهای زیستی، روانی و معنوی فرزندان خود غافل نشدند. نمونه بارز آن، رسیدگی ویژه ایشان به فرزند بیمارش، حضرت امام سجاد (ع) بود؛ امام (ع) در آن شرایط، با آرامش و مهربانی بر بالین فرزندش نشست، با او گفت‌وگو کرد و پاسخ پرسش‌هایش را با صبر و متانت داد.
اکبری ادامه داد: امام حسین (ع) حتی در کربلا نیز، به انتخاب آگاهانه فرزندانش احترام گذاشت. او هیچ‌گاه یاران و فرزندان خود را مجبور به همراهی نکرد، بلکه راه را نشان داد و تصمیم را به خودشان واگذار کرد. همین احترام به اختیار، یکی از رازهای همراهی عمیق و آگاهانه اهل‌بیت در آن صحنه خون و حماسه بود.
وی در پایان به صحنه‌ای تکان‌دهنده از واپسین لحظات حیات امام اشاره کرد و گفت: امام (ع) پس از شهادت یاران، برای وداع به خیمه‌ها آمد و ندا داد: «ای سکینه، ای فاطمه، ای زینب، ای ام‌کلثوم، سلام من بر شما باد»؛ این یعنی حتی در اوج فاجعه، نگاهش هنوز به دل‌های دخترانه بود؛ لذا در روزگاری که تربیت کودکان با چالش‌های فراوانی روبروست، بازگشت به سیره امام حسین (ع) می‌تواند نوری باشد در تاریکی راه؛ نوری که با عشق، احترام و آگاهی روشن می‌شود.
انتهای خبر/
